NEW YEAR’S EVE MEDITATION “Evaluating our Christian Practice”
31 DECEMBER 2O23
UCCP Laboon, Maasin City, Southern Leyte
7:00 P.M.
By Rev. Frank J. Hernando
Scripture Texts:
Matthew 25:31-46
The Sheep and the Goats
31 “When the Son of Man comes in his glory, and all the angels with him, he will sit on his glorious throne. 32 All the nations will be gathered before him, and he will separate the people one from another as a shepherd separates the sheep from the goats. 33 He will put the sheep on his right and the goats on his left.
34 “Then the King will say to those on his right, ‘Come, you who are blessed by my Father; take your inheritance, the kingdom prepared for you since the creation of the world. 35 For I was hungry and you gave me something to eat, I was thirsty and you gave me something to drink, I was a stranger and you invited me in, 36 I needed clothes and you clothed me, I was sick and you looked after me, I was in prison and you came to visit me.’
37 “Then the righteous will answer him, ‘Lord, when did we see you hungry and feed you, or thirsty and give you something to drink?38 When did we see you a stranger and invite you in, or needing clothes and clothe you? 39 When did we see you sick or in prison and go to visit you?’
40 “The King will reply, ‘Truly I tell you, whatever you did for one of the least of these brothers and sisters of mine, you did for me.’
41 “Then he will say to those on his left, ‘Depart from me, you who are cursed, into the eternal fire prepared for the devil and his angels.42 For I was hungry and you gave me nothing to eat, I was thirsty and you gave me nothing to drink, 43 I was a stranger and you did not invite me in, I needed clothes and you did not clothe me, I was sick and in prison and you did not look after me.’
44 “They also will answer, ‘Lord, when did we see you hungry or thirsty or a stranger or needing clothes or sick or in prison, and did not help you?’
45 “He will reply, ‘Truly I tell you, whatever you did not do for one of the least of these, you did not do for me.’
46 “Then they will go away to eternal punishment, but the righteous to eternal life.”
--------------000----------------
CEBUANO SERMON
INTRODUCTION
Maayong gabii sa inyong tanan! Karong gabihona atong gisaulog ang New Year’s Eve, o ang gabii sa pag-abot sa bag-ong tuig. Sa matag-abot sa bag-ong tuig, aduna kitay mga pagbati ug kalipay o kasubo tungod sa mga kasinatian sa mi-aging tuig ug ang mga hagit sa pag-atubang sa bag-ong tuig. Ang pag-abot sa bag-ong tuig, 2024 nagpasabot nga kita naka completo ug 365 ka adlaw sa tuig 2023, nga nakabasi sa Gregorian calendar.
Ang Gregorian nga kalendaryo, nga kaylap nga gigamit karon, nagsunod sa siklo (cycle) sa bag-ong tuig nga magsugod sa Enero 1 ug naglangkob sa 12 ka bulan. Ang mga bulan mao, gikan sa Enero hangtod Disyembre. Ang matag bulan adunay lain-laing gidaghanon sa mga adlaw, nga adunay total nga 365 ka adlaw sa usa ka standard nga tuig. Sa pag-asoy sa gibana-bana nga 365.24 ka adlaw sa solar year, usa ka leap year ang mahitabo matag upat (4) ka tuig, nga magdugang ug usa (1 day) adlaw ngadto sa Pebrero. Kini nga siklo (cycle) makatabang sa pag-synchronize sa kalendaryo sa orbito sa Earth-kalibutan libot sa adlaw
Ang Gregorian nga kalendaryo gipaila ni Papa Gregory XIII niadtong Oktubre 1582 aron sa pagreporma sa Julian nga kalendaryo. Gitumong niini nga ipahiangay ang tuig sa kalendaryo sa solar year nga mas tukma pinaagi sa pag-adjust sa mga lagda sa leap year. Ang pagbag-o naglakip sa paglaktaw sa pipila ka mga adlaw aron ma-realign sa spring equinox, or ang palatandaan nga magsugod na ang Spring time sa Northern Hemisphere. Ang Katolikong mga nasod unang misunodniini, samtang ang uban anam-anam nga misunod. Ang England ug ang mga kolonya niini nagsunod niadtong 1752. Ang Gregorian nga kalendaryo kaylap na nga gigamit sa tibuok kalibotan, uban sa pagkatukma niini nga nagpauswag sa pagsubay sa mga panahon ug relihiyosong mga pagsaulog.
Gipili nako ang teksto gikan sa Mateo kapitulo 25: 31-46, nga giisip nga usa ka sambingay sa mga eskolar sa Bibliya. Ang sambingay sa Katapusan nga Paghukom, nga nagpasiugda sa paghukom sa mga nasud sa Soberanong Diyos—gitawag nga “Anak sa Tawo” ug ingong “Hari”. Buot kong mamalandong pinaagi sa pagtimbang-timbang o evaluate sa atong Kristohanong praktika, ang kombinasyon sa pagpahayag sa atong pagtuo ug kon giunsa nato pagsaksi ang gugma sa Diyos diha kang Kristo sa matag-adlaw nga kahimtang sa kinabuhi. Ang paghiusa ba sa atong pagtuo ug praktika nagdala ba ug pagbag-o sa kinabuhi sa mga tawo ug sa konteksto diin nagpuyo ang mga tawo?
U N A
Una, tugotan nato ang atong kaugalingon nga maanaa atubangan sa Dios aron paghatag ug husay sa atong gituohan ug giunsa nato pagpaila ang gugma sa Dios diha kang Jesu-Kristo sa atong inadlaw-adlaw nga mga relasyon. Isip mga Kristohanon, ang atong pagtuo sa Diyos naghatag og gambalay sa atong tawhanong kinabuhi, sama sa atong mga damgo ug mga pangandoy sa kinabuhi isip indibidwal ug isip pamilya, sa mas lapad nga konteksto mao ang atong mga damgo alang sa atong nasud ug sa kalibutan. Kay nasayod ta nga ang atong tagsa-tagsa ug pamilyahanong kinabuhi apektado sa mga panghitabo sa katilingban. Ang mas dagkong kahigayonan sa ekonomiya sama sa mas maayong trabaho, mas hayag nga klima sa pamuhunan, mas maayong relasyon sa produksiyon sa agrikultura ug mga pabrika ug mas maayong serbisyong katilingbanon naghatag ug positibong kasinatian sa kalamboan ug kaayohan sa mga indibidwal ug pamilya.
Si Carl Gregg sa iyang komentaryo sa teksto nag-ingon: Si Jesus nag-ingon nga kung adunay bisan unsang matang sa "Katapusang Paghukom," nan ang sukdanan diin ikaw pagahukman dili mao ang imong nahibal-an o kung unsa ang imong gisulti nga imong gituohan, apan kon unsa ang aktuwal nimong nahimo (o napasagdan nga buhaton) alang sa mga kabus — ilabina, kon nakatabang ka sa pagpakaon sa gigutom, paghatag ug ilimnon sa giuhaw, pag-abiabi sa estranghero, pagbisti sa hubo, ug pagduaw sa mga masakiton ug napriso (mga batasan nga nailhan nga “Tradisyonal nga mga Buhat sa Kaluoy.” Sa pagkatinuod, si Jesus daw nagsaad nga ang labing duol nga atong maabot sa usa ka makapausab nga nawong-sa-nawong nga engkwentro kang Jesus mao ang pagtabang ug bug-os nga presente sa mga kabus ug nahimulag. ' mga pulong, "Sa pagkatinuod sultihan ko ikaw, bisan unsa ang imong pagtratar sa labing ubos sa akong mga igsoong babaye o igsoong lalaki mao usab ang imong pagtratar kanako."
Kasagaran, gi-generalize lang nato ang atong mga relasyon sa pamilya man o sa Simbahan. Sa ato pa, adunay mga pangagpas bahin sa ginikanan-anak, bana ug asawa ug, igsoon sa mga igsoon nga relasyon samtang kita alang sa atong mga silingan ug mga higala giklasipikar nato sila isip sosyal nga pakiglambigit. Sa pamilya, atong gibansay ang mga batan-on sa pagtahod ug pagpasidungog samga ginikanan ug mga apohan ug para kanila nga mosunod sa among awtoridad sa ginikanan ug magiyahan sa among mga prinsipyo ug moralidad.
Sa akong hunahuna, ang atong mga relasyon sa pamilya kinahanglang mapuno sa unsay gitudlo kanato sa sambingay, “Bisan unsa ang inyong gibuhat ngadto sa labing ubos sa inyong mga igsoong lalaki ug babaye, gibuhat ninyo kini kanako.” Kinahanglan natong isipon ang matag usa ug matag membro sa atong mga panimalay nga "labing gamay" sa atong taliwala, mahimo man sila mga bata, batan-on, hamtong o tigulang. Angay natong hunongon ang atong matamayon nga mga relasyon.—sama sa atong pagbiaybiay, pagkawalay pagtahod ug kawalay pagtagad sa bili sa atong mga ginikanan ug mga tigulang. Gibuhat kita sa Dios nga adunay lain-laing mga gasa nga mahimong ipaambit, apan ang mas dakong bili sa pag-alagad, pag-amuma, ug paghigugma sa usag usa diha sa pamilya ug sa atong mga silingan adunay mas dakong bili ug epekto sa ‘oikos’ o panimalay sa Dios.
IKADUHA
Ikaduha, gikonsiderar nato ang atong kaugalingon isip mga sakop sa panimalay sa pagtuo—ang Simbahan. Among gihuptan ang pagkamiyembro sa lokal nga Simbahan sama sa atoa dinhi sa UCCP Laboon ug sulod sa daghang katuigan, adunay natukod nga mga lagda ug pamatasan nga gipaabot gikan sa matag miyembro ug pamilya. Diha sa mga ministeryo sa pagsangyaw, pagtudlo ug pagpang-ayo sa Simbahan, ang mga miyembro makasinati sa kaluwasan sa Dios, dili lamang gikan sa espirituhanong mga sala nga nahimo, apan labaw sa tanan gikan sa atong pagkamahunahunaon sa kaugalingon ug pagpadako sa kaugalingon bisan sa pinansyal/ekonomikanhong interes, politikanhong gahum, pinaagi sa pagsiguro sa usa ka lider. posisyon sa disbentaha o diskriminasyon sa uban, o ang pagpahayag sa usa ka tawo sa gitan-aw ug gipasangil nga gahum nga walay pagtahod sa mga kaubang lider ug mga trabahante sa simbahan.
Si Sarah Dylan, sa iyang pagpamalandong sa teksto nangutana: Apan unsa ang "kaluwasan"? ug mipasabut, “Si Jesus ug si Pablo nakakita niini dili lamang usa ka saad sa usa ka bulahan human sa kinabuhi: ang kaluwasan usa ka butang nga magsugod karon, ug kini mahitungod sa usa ka matang sa kinabuhi — ilabina, usa ka kinabuhi diha sa komunidad. Ug ang metapora nga kanunay gigamit ni Pablo alang sa kung unsa kita ingon nga Simbahan, kung kinsa kita diha kang Kristo, mao nga kita mga igsoon nga babaye ug igsoon. Sa laing pagkasulti, ang imbitasyon nga gihatag ni Jesus kanato mao ang imbitasyon sa relasyon — sa usag usa sama sa uban kaniya ug sa Diyos nga naglalang kanato.
Ang usa ka katilingbanon nga nagkahiusa nga komunidad sa pagtuo kasagarang nagpakita sa mosunod nga mga kinaiya:
1. Gipaambit nga mga Pagtuo: Ang mga miyembro sa komunidad adunay managsama nga relihiyoso o espirituhanon nga mga pagtuo, nga naghatag usa ka sukaranan nga balangkas alang sa panaghiusa. Sa ingon atong gisunod ang UCCP Statement of Faith, ang makasaysayanong mga kredo ug theological affirmation nga gipahayag sa Konstitusyon ug By-Laws.
2. Mutual Support: Adunay lig-on nga pagbati sa usag usa nga suporta ug pag-amuma sa mga miyembro, sa panahon sa pagsaulog ug sa panahon sa mga hagit. Ang paghatag sa ikapulo, mga saad ug pinansyal ug materyal nga suporta ug labing importante nga espirituhanong suporta.
3. Inklusibo: Sama nga si Jesukristo mialagad sa lain-laing mga matang sa mga tawo ilabi na sa mga kabus, hinikawan ug dinaugdaug, ang komunidad midawat sa pagkadaiya ug nag-abiabi sa mga indibidwal gikan sa lain-laing mga kaagi nga andam nga mapahibalo sa ilang hugot nga pagtuo, sa Simbahan, ug uban pang doktrina ug etikal nga mga pagtulon-an, pagpalambo sa usa ka inklusibo nga palibot.
4. Gipaambit nga mga Praktis: Ang mga miyembro nakigbahin sa komon, ug relihiyoso nga mga buhat sama sa mga serbisyo sa pagsimba, mga ritwal, mga seremonyas, nga nagpalig-on sa ilang pagbati sa pagkasakop.
5. Kolektibong Pagkatawo: Ang usa ka tin-aw nga kolektibong pagkatawo natukod, nga nagpasiugda sa gipaambit nga katuyoan ug mga mithi nga nagbugkos sa komunidad. Among gihatagan og gibug-aton ang among pagkatawo isip UCCP, nga sa kapsula gipahayag sa pahayag sa Simbahan bahin sa ekumenismo, nga nag-ingon, “Ingon nga usa ka nahiusa ug naghiusa nga Simbahan, ang iyang kinaiya mao ang evangelical ug evangelistic, ang iyang ministeryo mao ang tibuok, ang iyang mga kabalaka kay unibersal ug inklusibo, iyang ang espiritu progresibo ug ang iyang tinamdan bukas ang hunahuna. Unsa sa imong hunahuna ang talagsaon nga mga kinaiya sa UCCP Laboon isip Lokal nga Simbahan?
6. Pag-apil sa Komunidad: Ang aktibong pag-apil sa mga kalihokan sa komunidad, mga panghitabo, ug programa sa outreach makatabang sa pagpalig-on sa sosyal nga mga bugkos sulod ug sa unahan sa komunidad. E.g. Kooperasyon sa LGU sa community based health care program, consumer and credit cooperative, children and youth development program, Disaster Risk Reduction and Management, pagpanalipod sa kinaiyahan ug malungtarong kalamboan sa ekonomiya pinaagi sa agrikultura.
7. Bukas nga Komunikasyon: adunay bukas ug matinahuron nga komunikasyon, nga nagtugot sa mga miyembro sa pagpahayag sa ilang mga hunahuna, mga kabalaka, ug mga kasinatian nga walay kahadlok sa paghukom. Kalooy—nga sa pagtabang ug pagsuporta niadtong nanginahanglan ug sa delikado nga sitwasyon. Hustisya nga makita kung giunsa ang pagtratar sa mga tawo nga patas ug gihatagan og patas nga mga katungod ug oportunidad. Empatiya—nga naglakip sa aktibong pagpamati, pagpakita ug tinuod nga interes sa gisulti sa uban ug paghatag ug bug-os nga pagtagad sa ilang mga pulong, pagkuha sa panglantaw sa laing tawo ug sa uban.
8. Pagpangulo ug Paggiya: Ang epektibo nga pagpangulo naghatag giya ug direksyon samtang nagpasiugda sa usa ka pagbati sa responsibilidad sa komunidad. Ang kolektibo nga pagpangulo nagpasabut sa pagtahud sa buluhaton ug mga gimbuhaton sa matag lider ug pagsuporta sa kolektibo nga paghimo og desisyon, imbes nga magdaot sa usag usa o mag-ilog sa mga responsibilidad sa uban.
9. Pagkamanggihatagon ug Gugma: Ang komunidad aktibong nakigbahin sa mga buhat sa pagkamanggihatagon ug gugmang putli, sa sulod sa komunidad ug sa mas lapad nga sosyal nga konteksto.
10. Resolusyon sa Panagbangi ug Pagbag-o: Ang mga mekanismo sa pagsulbad sa mga panagbangi anaa na, nagpasiugda sa panag-uli ug pagmintinar sa panag-uyon sulod sa komunidad.
Kini nga mga kinaiya makatampo sa pagpalambo sa usa ka katilingbanon nga nagkahiusa ug matinabangon nga komunidad sa pagtuo, diin ang mga miyembro mobati og lawom nga koneksyon sa usag usa ug usa ka gipa ambit nga pasalig sa ilang pagtuo.
I K A T U L O
Ikatulo, ang sambingay naghatag kanato og kinatibuk-ang ideya kon unsaon nato pagtimbang-timbang ang atong kinabuhi isip usa ka nasud nga Pilipino. Ang pagtubo ug pagpuyo sa atong nasud nakagamot na kanato sa kultura sa patronage, nga ang paghatag sa tanan nga suporta sa mga lider sa politika bisan pa sa ilang kawalay katakus sa pagtuman sa mga saad sa kampanya, o tungod kay kita gipatuo nga kita isip mga tawo walay gahum sa kahayag sa gipakita. sa bahandi ug gahom sa mga adunahan ug oligarkiya sa atong katilingban. Apan tungod kay ang atong nasud usa ka kinaiya nga Kristiyano, ang mga timailhan ba sa usa ka makatarunganon, maloloy-on, malinawon, ug progresibo nga katilingban makita sa atong nasud? Gilista nako ang labing menos napulo (10) nga mga indikasyon nga mahimo nimong gamiton ingon nga pamatasan sa pagtimbang alang sa atong nasud.
1. Pagkaparehas ug Katilingbanong Hustisya: Paningkamot alang sa patas nga mga oportunidad, pagbungkag sa sistematikong dili managsama, ug pagpasiugda sa hustisya sa tanang aspeto sa katilingban.
2. Mga Patakaran sa Kaluoy: Pagpatuman sa mga polisiya nga nag-una sa kaayohan sa tanang lungsuranon, ilabina sa mga huyang, ug pagtubag sa mga isyu sa katilingban uban ang empatiya.
3. Resolusyon sa Panagbangi: Pag-implementar sa malinawon ug diplomatikong mga solusyon sa mga panagbangi, sa lokal ug internasyonal, pagpauswag sa pagsinabtanay ug pagtinabangay.
4. Proteksyon sa Tawhanong Katungod: Pagsiguro sa pagpanalipod ug pagpasiugda sa tawhanong katungod alang sa tanang indibidwal, bisan unsa pa ang kaagi, pinaagi sa legal ug sosyal nga mga mekanismo.
5. Malungtarong Pag-uswag: Paghangop sa mga gawi ug palisiya nga malungtaron sa kinaiyahan aron mapalambo ang dugay nga kahimsog sa ekolohiya ug kaayohan sa tawo.
6. Edukasyon ug Pagpaambit sa Kahibalo: Pagpalambo sa kultura sa edukasyon, kritikal nga panghunahuna, ug pagpaambit sa kahibalo aron mahatagan ug gahom ang mga lungsoranon ug mapalambo ang maalamong paghimog desisyon.
7. Inklusibo nga Pag-uswag sa Ekonomiya: Pagpatuman sa mga palisiya sa ekonomiya nga makapamenos sa pagkadili managsama, maghatag ug kahigayonan sa tanan, ug makatampo sa kinatibuk-ang pag-uswag sa katilingban.
8. Pag-apil sa Komunidad: Pag-awhag sa aktibong partisipasyon ug pagtinabangay sulod sa mga komunidad aron kolektibong atubangon ang mga hagit ug ipasiugda ang positibong kausaban.
9. Global Cooperation: Pag-apil sa internasyonal nga kooperasyon aron matubag ang mga hagit sa kalibutan, sama sa pagbag-o sa klima, kakabos, ug mga krisis sa panglawas sa publiko.
10. Pag-apil sa Sibiko: Pag-awhag sa mga lungsoranon sa aktibong pag-apil sa mga kalihokan sa sibiko, lakip ang pagbotar, pagboluntaryo, ug pagtampo sa kauswagan sa katilingban.
Kini nga mga timailhan kolektibo nga nagpakita sa usa ka katilingban nga dili lamang nagpabili sa hustisya ug kalooy apan aktibo usab nga nagtinguha sa kalinaw ug pag-uswag alang sa kaayohan sa mga miyembro niini ug sa tibuuk kalibutan.
K O N K L U S Y O N
Sa konklusyon gipahayag ni Sarah Dylan ang iyang paglaum sa hingpit nga pagpadayag sa gingharian o paghari sa Dios, nga nag-ingon. Apan ang pag-abot sa gingharian sa Dios sama niini: ang mga tawo managbuhat sa ilang mga buluhaton sa tukma nga paagi nga gihulagway sa kasulatan ...ng bisan unsa ka dako ang kasakit ug unsa ka gamay nga ganti ang moabut sa pagkinabuhi nga nagpakabana sa kahimtang sa mga nalisdan. Ug kana nga pag-anhi magpadayag usab sa usa ka butang: kung unsa ka magantihon, kung unsa ka abunda ug kalipay ang kinabuhi kung magkinabuhi ka sa lahi nga paagi, ang paagi sa mga gitawag nga "karnero" sa Anak sa Tawo, ang mga hinigugma sa Dios.
Samtang ang tuig 2024 mobanagbanag kanato, laing 365 ka adlaw ang nagpaabot kanato. Adunay daghan kaayo nga kawalay kasiguruhan nga nagpuyo sa atong katilingban ug sa kalibutan. May mga tawo nga ni-resign sa kung unsa ang kapalaran o suerte o gulong ng palad nga mahitabo kanila sa umaabot nga tuig. Apan dili kini tinuod alang kanato nga nagtuo sa kairos o makahuluganon nga panahon sa Diyos, nga sa panahon sa mga pagsulay, kalisdanan, bangis nga gubat ug paglapas sa dignidad sa tawo, nahibal-an naton nga luwason kita sa Diyos, lamdagan sa Diyos ang atong mga hunahuna ug giyahan ang atong desisyon. paghimo isip katawhan sa Diyos.
Mag-ampo kita.
Kami nag-ampo nga sa umaabot nga tuig, 2024,
Ang Magbubuhat nga Dios nagbag-o ug nag-usab kanato,
Ingon sa Magkukulon, naghatag ug porma ug katahum sa lapok
sa ligid sa Magkukulon uban sa iyang batid nga pagkabuhat,
dayon ngadto sa bisque firing, aron mogahi ang naporma nga artwork,
glazed fired aron matuman ang mamugnaon nga tinguha sa Magkukulon
ug pabugnawa kami aron masinati ang bag-ong pagsugod
nga gimugna pag-usab ug gibag-o.
Kami nag-ampo nga sa umaabot nga tuig, 2024
Ang Dios nga Manunubos luwason kita gikan sa mga gahum
nga nag-ulipon ug nagdaugdaug,
Ingon nga Lifesaver, nagmaniobra sa mga aparato nga nagluwas sa kinabuhi
aron sa pagluwas sa mga nangamatay
gikan sa peligro sa peligrosong dagat—
diin ang mga mananap sa kahiladman sa kadagatan nanagtago
sa paglamoy niadtong nangapukan sa diha nga ang tabang wala moabut
sa kinasingkasing nga panahon.
Kami nag-ampo nga sa umaabot nga tuig, 2024
Ang Magbubuhat nga Dios makahimo sa paghimo og mas dako nga panaghiusa, gipalig-on nga bugkos sa organisasyon,
ug kalig-on sa pagsanta sa mga hulga sa mga mamumuhat ug daotan,
ug paghatag og seguridad alang sa mga huyang.
Ingon ang maalamat nga "Ant organizer" nga nagpaabut sa daghang mga hagit sa dalan, bisan pa andam sa pagbuntog niini
Determinado nga makab-ot ang ilang tumong
pinaagi sa kolektibong imahinasyon ug aksyon,
Pagdasig kanamo pinaagi sa kalayo sa imong mga estratehiya sa pag-organisar,
Tabangi kami sa paghimo niining bag-ong tuig nga puno sa bag-ong paglaum,
uban ang determinasyon nga matuman ang maayong mga butang nga atong nasugdan.
Hinaot nga ang mga butang nga hinungdan sa kahadlok ug naghasol kanato mawala,
Hinaut nga makaplagan namo ang kahupayan diha sa kamatuoran nga sa kalampusan man, sa pag-antus, o bisan sa kamatayon, ang imong gugma mopanalangin kanamo sa kahangturan
Ug ang imong pagkuyog mogakos kanamo.
Salamat mahigugmaong Diyos sa bag-ong tuig sa among kinabuhi. Amen.
----------------000-----------------
INTRODUCTION
Maayong gabii sa inyong tanan! Karong gabihona atong gisaulog ang New Year’s Eve, o ang gabii sa pag-abot sa bag-ong tuig. Sa matag-abot sa bag-ong tuig, aduna kitay mga pagbati sa kalipay o kasubo tungod sa mga kasinatian sa mi-aging tuig ug ang mga challenges sa kabg-ohan sa pag-atubang sa bag-ong tuig. Ang pag-abot sa bag-ong tuig, 2024 nagpasabot nga kita naka completo ug 365 ka adlaw sa tuig 2023, nga nakabasi sa Gregorian calendar.
The Gregorian calendar, which is widely used today, follows a new year cycle that begins on January 1st and comprises 12 months. The months are, from January to December. Each month has a varying number of days, with a total of 365 days in a standard year. To account for the approximately 365.24 days in a solar year, a leap year occurs every four years, adding an extra day to February. This cycle helps to synchronize the calendar with the Earth's orbit around the sun.
The Gregorian calendar was introduced by Pope Gregory XIII in October 1582 to reform the Julian calendar. It aimed to align the calendar year with the solar year more accurately by adjusting leap year rules. The change involved skipping several days to realign with the spring equinox. Catholic countries adopted it first, while others gradually followed. England and its colonies switched in 1752. The Gregorian calendar is now widely used globally, with its accuracy improving the tracking of seasons and religious observances.
I have chosen the text from Matthew chapter 25: 31-46, considered a parable by biblical scholars. The parable of the Final Judgment, that emphasizes the judgment on the nations of the sovereign God –referred as the “Son of Man” and as the “King”. I would like to reflect on the teg by way of assessment or looking back at our Christian praxis, the combination of articulation of our faith and how we bear witness to the love of God in Christ in the everyday life-situations. Does the integration of our faith and practice bring about transformation of people’s lives and the context where people live?
O N E
First, we allow ourselves to be present before God to give account to what we believe in and how we make known the love of God in Jesus Christ in our everyday relationships. As Christians, our faith in God provides the framework for our human existence, such as our dreams and aspirations in life as individuals and as families, in the broader context would be our dreams for our nation and the world. For we know that our individual and family life are impacted by what is going on in society. Greater economic opportunities such as better employment, brighter investment climate, better production relations in agriculture and factories and better social services provide positive development experience and well-being of individuals and families.
Carl Gregg in his commentary on the text said: Jesus seems to be saying that if there is any sort of “Final Judgment,” then the criteria on which you will be judged will not be what you know or what you say you believe, but rather what you have actually done (or neglected to do) for the less fortunate — specifically, whether you have helped feed the hungry, give drink to the thirsty, welcome the stranger, clothe the naked, and visit the sick and imprisoned (practices that are known as the “Traditional Works of Mercy.” Indeed, Jesus seems to be promising that the closest we can come to a transformative face-to-face encounter with Jesus is to aid and be fully present to poor and marginalized. To adapt Jesus’ words, “Truly I tell you, however you treat the least of my sisters or brothers is how you have treated me.”
Often, we just generalize our relationships either in the family or in the Church. That is, there are assumptions about parent-child, husband and wife and, sibling to sibling relationships while we for our neighbors and friends we classify them as social interactions. In the family, we train the young to respect and honor us, parents and grandparents and for them to obey our parental authority and be guided by our principles and code of morality.
When children fail to follow our accepted principles and morality, we consider them wayward or disobedient. They need to be rectified and disciplined and the corresponding disciplinary actions are adverse and instead of understanding the child’s predicament, we judge their actions based on our narrow perception of who and what are children are. Or on the hand, how children and children-in-law perceived their parents or parents-in-law as villains or “contrabida,” who oppress them and are keep watching over their values and morals.
I think, our family relationships should be imbued with what the parable instructs us, “Whatever you did to the least of your brothers and sisters, you did it to me.” We ought to consider each and every member of our households as the “least” among us, be they may be children, youth, adult or the elderly. We should stop our contemptuous relations.—such as our scorn, disrespect and lack of regard for the worth of our parents and the elderly. God has created us with varying gifts that can be shared, but the greater value of serving , caring, and loving one other in the family and our neighbors has greater value and impact in the ‘oikos’ or household of God.
T W O
Second, we consider ourselves as members of the household of faith—the Church. We hold membership in the local Church such as ours here at UCCP Laboon and for many years, there are established norms and behavior that are expected from each member and family. In the preaching, teaching and healing ministries of the Church, members experience God’s salvation, not just from the spiritual sins committed, but most importantly from our self-centeredness and self-aggrandizement whether financial/economic interest, political clout, by ensuring one’s leadership position at the disadvantage or discrimination of others, or one’s assertion of perceived and attributed power lacking respect for fellow leaders and church workers.
Sarah Dylan, in her reflection on the text asked: But what is “salvation”? and explained, “Both Jesus and Paul saw it not as merely a promise of a blessed afterlife: salvation is something that starts today, and it's about a certain kind of life — specifically, a life in community. And the metaphor Paul most often uses for what we are as the Church, for who we are in Christ, is that we are sisters and brothers. In other words, the invitation Jesus gives us is the invitation to relationship — with one another as much as with him and with the God who created us.”
A socially cohesive community of faith typically exhibits the following characteristics:
1. Shared Beliefs: Members of the community share common religious or spiritual beliefs, providing a foundational framework for unity. As such we adhere to the UCCP Statement of Faith, the historic creeds and theological affirmation articulated in the Constitution and By-Laws.
2. Mutual Support: There is a strong sense of mutual support and care among members, both in times of celebration and during challenges. The giving of tithes, pledges and financial and material support and most importantly spiritual support.
3. Inclusivity: Just as Jesus Christ ministered to the various kinds of people especially the poor, deprived and oppressed, the community embraces diversity and welcomes individuals from various backgrounds who are willing to get informed of their faith, the Church, and other doctrinal and ethical teachings, fostering an inclusive environment.
4. Shared Practices: Members engage in common, and religious practices such as worship services, rituals, ceremonies, that strengthen their sense of belonging.
5. Collective Identity: A clear collective identity is established, emphasizing the shared purpose and values that bind the community together. We have emphasized our identity as UCCP, which in capsule stated in the Church’s statement on ecumenism, which says, “Being a united and uniting Church, her character is evangelical and evangelistic, her ministry is wholistic, her concerns are universal and inclusive, her spirit is progressive and her attitude is open-minded. What do you think are the unique characteristics of UCCP Laboon as a Local Church?
6. Community Engagement: Active participation in community activities, events, and outreach program helps strengthen social bonds within and beyond the community. E.g. Cooperation with the LGU on community based health care program, consumer and credit cooperative, children and youth development program, Disaster Risk
Reduction and Management, environmental protection and sustainable economic development through agriculture.
7. Open Communication: there is open and respectful communication, allowing members to express their thoughts, concerns, and experiences without fear of judgment. Compassion—that of aiding and supporting those in need and in precarious situation. Justice as seen in how people are treated fairly and are given equal rights and opportunities. Empathy—that involves active listening, demonstrating genuine interest in what others are saying and giving full attention to their words, taking the other person’s perspective and others.
8. Leadership and Guidance: Effective leadership provides guidance and direction while promoting a sense of community responsibility. Collective leadership means respecting each leader’s task and functions and support collective decision making, rather than undermining each other or usurping another’s constituted responsibilities.
9. Generosity and Charity: The community actively engages in acts of generosity and charity, both within the community and in broader social contexts.
10. Conflict Resolution and Transformation: Mechanisms for resolving conflicts are in place, emphasizing reconciliation and maintaining harmony within the community.
These characteristics contribute to the development of a socially cohesive and supportive community of faith, where members feel a deep connection with each other and a shared commitment to their faith.
T H R E E
Third, the parable gives us a general idea on how we should assess our life as a Filipino nation. Growing and living in our country has ingrained in us the culture of patronage, that of giving all out support to political leaders despite their inability to fulfill campaign promises, or because we are made to believe that we as people is powerless in the light the display of wealth and power of the rich and oligarchs in our society. But given that our nation is characteristically Christian, do indicators of a just, compassionate, peaceful, and progressive society manifest in our country? I have listed at least ten (10) indicators that you may use as evaluation criteria for our nation.
1. Equality and Social Justice: Striving for equal opportunities, dismantling systemic inequalities, and advocating for justice in all aspects of society.
2. Compassionate Policies: Implementing policies that prioritize the well-being of all citizens, especially the vulnerable, and address social issues with empathy.
3. Conflict Resolution: Prioritizing peaceful and diplomatic solutions to conflicts, both domestically and internationally, fostering understanding and collaboration.
4. Human Rights Protection: Ensuring the protection and promotion of human rights for all individuals, regardless of background, through legal and social mechanisms.
5. Sustainable Development: Embracing environmentally sustainable practices and policies to promote long-term ecological health and human well-being.
6. Education and Knowledge Sharing: Fostering a culture of education, critical thinking, and knowledge sharing to empower citizens and promote informed decision-making.
7. Inclusive Economic Growth: Implementing economic policies that reduce inequality, provide opportunities for all, and contribute to overall societal progress.
8. Community Engagement: Encouraging active participation and collaboration within communities to collectively address challenges and promote positive change.
9. Global Cooperation: Engaging in international cooperation to address global challenges, such as climate change, poverty, and public health crises.
10. Civic Participation: Encouraging citizens to actively participate in civic activities, including voting, volunteering, and contributing to the betterment of society.
These indicators collectively reflect a society that not only values justice and compassion but also actively pursues peace and progress for the benefit of its members and the world at large.
CONCLUSION
In conclusion Sarah Dylan expresses her hope in the full revelation of the kingdom or reign of God, saying. But the coming of God's kingdom is like this: people will be going about their business in precisely the way described above ... and then the final coming of the Son of Man will reveal to everyone's eyes just how empty that way of life is, just how much pain and how little reward comes of living that way. And that coming will reveal something else as well: just how rewarding, just how abundant and joyful life is when you live in a different way, the way of those the Son of Man designates as “sheep”, God’s beloved people.
As the year 2024 dawns upon us, another 365 days lie ahead of us. There is so much uncertainties living in our society and in the world. Some people have been resigned to what fate or suerte or gulong ng palad has to befall them in the coming year. But this should not be true for us who believe in God’s kairos or meaningful time, that in times of trials, tribulations, violent wars and violations of human dignity, we know that God will save us, God will enlighten our thoughts and guide our decision making as God’s people.
Let us pray.
We pray that in the coming year, 2024,
The Creator God renew and remold us,
As the Potter, gives form and beauty to the mud
in the Potter’s wheel with his skillful craftmanship,
then into the bisque firing, to harden the formed artwork,
glazed fired to effect the Potter’s creative desire
and cool us down to experience the fresh start
of being recreated and refashioned.
We pray that in the coming year, 2024
God the Redeemer save us from powers
that enslave and oppress,
As the Lifesaver, maneuvers lifesaving devices
to rescue the perishing ones
from the perils of the precarious sea—
where beasts in the deep oceans lurk
to devour those who fall when help fail to come
at the earnest time.
We pray that in the coming year, 2024
The Sustainer God enable to forge greater unity, strengthened organizational bond,
and resiliency to ward-off threats of evildoers,
and provide security for the vulnerable ones.
As the legendary “Ant organizer” who anticipates tremendous challenges along the way, yet prepared to overcome them
Determined to reach their goal
through collective imagination and action,
Inspire us by the fire of your organizing strategies,
Help us make this new year filled with fresh hopes,
with determination to accomplish the good things we have started.
May the things that cause fear and haunt us dissipate,
May we find solace in the truth that whether in success, in suffering, or even death, your love will eternally bless us
And your accompaniment will embrace us.
Thank you loving God for the new year in our lives. Amen.
No comments:
Post a Comment